Pioniers die de bestuurlijke kar gaan trekken zijn Albert Gerritz, Toon Jans en Gerard Verploegen. In eerste instantie richt men zich in op meer sporten dan uitsluitend voetbal, want een gymnastiekafdeling ziet het levenslicht. Al met al begint men aan de lange voetbalreis met 62 leden. Men brengt de hele kerkgemeenschap in vervoering als in 1964 het eerste kampioenschap gevierd kan worden, ongeslagen nog wel. Door de impuls van de bouw van de wijk Wijchen-Noord blijft de vereniging alsmaar groeien, ondanks dat de gymnastiektak ter ziele gaat. SC Woezik gaat vanaf dat moment door het leven als voetbalclub. De gestage groei leidt tot allerlei problemen en die kunnen veelal door improvisatie en zelfredzaamheid het hoofd geboden worden, maar duidelijk is dat de club telkens te groot is voor de locaties die zij toegewezen krijgt. Na de nodige omzwervingen wordt Sportpark Noord in 1973 de thuishaven van SC Woezik. Het zaalvoetbal doet zijn intrede en een voorzichtige poging om een vrouwenteam op te zetten wordt dan nog in de kiem gesmoord.
In de jaren ‘80 rommelt het op een aantal vlakken binnen de club. De sportieve prestaties van het eerste elftal zijn vaak wisselvallig tot slecht en men slaagt er niet in de onderafdeling te verlaten. Op zeker moment wordt de strategie ingrijpend gewijzigd en men gaat vol inzetten op de jeugd. In elke leeftijdcategorie komen gediplomeerde trainers aan het roer. Men verwacht op de lange termijn de vruchten daarvan te kunnen plukken. Een juiste keuze, zo zal later blijken. Hoewel op bestuurlijk en organisatorisch vlak vervolgens de nodige stappen gezet worden, blijft de club sportief enigszins achter. Dankzij twee opeenvolgende promoties medio jaren ‘90 wordt echter flinke progressie geboekt. Wat levendig in de herinneringen van fervente Woezikers blijft bestaan is de heroïsche wedstrijd die SC Woezik in die periode speelt tegen A.W.C. De eerste officiele krachtmeting tussen de twee giganten van Wijchen wordt glansrijk met 2-0 gewonnen.
Door de bouw van wijken als Veenhof en Saltshof wordt de doelgroep van SC Woezik geleidelijk aan steeds groter en jonger. Een ontstuimige groei doet SC Woezik veranderen in de grootste vereniging van de regio, vooral door de aanwas van jeugdleden en het vrouwenvoetbal dat aan een sterke en duurzame opmars begint. De infrastructuur wordt aangepast aan de omvang van de club, er verrijst een hoofdtribune, twee kunstgrasvelden worden aangelegd en een geheel nieuwe accommodatie wordt in 2009 geopend. Geheel in de geest van de tijd wordt de club een onderdeel van de wijk, met verbintenissen met de Paschalisschool, de overige verenigingen op Sportpark Woezik en de bewoners. Tevens wordt weer een aantal stappen gezet door promoties die de club, met een groot aantal zelf opgeleide spelers, in de 2e Klasse doet belanden. Het damesvoetbal profileert zich ook uitstekend en stijgt naar landelijk niveau. De standaardteams van de alsmaar uitdijende jeugdafdeling zijn actief op hoog niveau. Tevens is de club zich meer en meer op haar sociale functie gaan richten. Talloze, zeer gevarieerde activiteiten worden georganiseerd en de vereniging biedt ontspanning aan velen. De uitstraling van de club wordt hierdoor bijzonder positief. Dit alles is mogelijk dankzij de vele vrijwilligers die zich dienstbaar maken. Als in de lente van 2014 Voetbal+ het levenslicht ziet, een initiatief dat mensen met een beperking de gelegenheid biedt de voetbalsport te bedrijven, is het spectrum van mogelijkheden bij de club, zeker na de aanleg van een derde kunstgrasveld, bijna volledig. SC Woezik is klaar voor de toekomst.
SC Woezik wordt opgericht op 19 april 1961. In een kamertje in Zaal Verploegen wordt besloten een club op te richten voor de voetballiefhebbers van het kerkdorp Woezik, onderdeel van Wijchen.
Ongeslagen kampioensteam
Pioniers die de bestuurlijke kar gaan trekken zijn Albert Gerritz, Toon Jans en Gerard Verploegen. In eerste instantie richt men zich in op meer sporten dan uitsluitend voetbal, want een gymnastiekafdeling ziet het levenslicht. Al met al begint men aan de lange voetbalreis met 62 leden. Men brengt de hele kerkgemeenschap in vervoering als in 1964 het eerste kampioenschap gevierd kan worden, ongeslagen nog wel. Door de impuls van de bouw van de wijk Wijchen-Noord blijft de vereniging alsmaar groeien, ondanks dat de gymnastiektak ter ziele gaat. SC Woezik gaat vanaf dat moment door het leven als voetbalclub. De gestage groei leidt tot allerlei problemen en die kunnen veelal door improvisatie en zelfredzaamheid het hoofd geboden worden, maar duidelijk is dat de club telkens te groot is voor de locaties die zij toegewezen krijgt. Na de nodige omzwervingen wordt Sportpark Noord in 1973 de thuishaven van SC Woezik. Het zaalvoetbal doet zijn intrede en een voorzichtige poging om een vrouwenteam op te zetten wordt dan nog in de kiem gesmoord.
Het voormalige clubhuis
In de jaren ‘80 rommelt het op een aantal vlakken binnen de club. De sportieve prestaties van het eerste elftal zijn vaak wisselvallig tot slecht en men slaagt er niet in de onderafdeling te verlaten. Op zeker moment wordt de strategie ingrijpend gewijzigd en men gaat vol inzetten op de jeugd. In elke leeftijdcategorie komen gediplomeerde trainers aan het roer. Men verwacht op de lange termijn de vruchten daarvan te kunnen plukken. Een juiste keuze, zo zal later blijken. Hoewel op bestuurlijk en organisatorisch vlak vervolgens de nodige stappen gezet worden, blijft de club sportief enigszins achter. Dankzij twee opeenvolgende promoties medio jaren ‘90 wordt echter flinke progressie geboekt. Wat levendig in de herinneringen van fervente Woezikers blijft bestaan is de heroïsche wedstrijd die SC Woezik in die periode speelt tegen A.W.C. De eerste officiele krachtmeting tussen de twee giganten van Wijchen wordt glansrijk met 2-0 gewonnen.
Door de bouw van wijken als Veenhof en Saltshof wordt de doelgroep van SC Woezik geleidelijk aan steeds groter en jonger. Een ontstuimige groei doet SC Woezik veranderen in de grootste vereniging van de regio, vooral door de aanwas van jeugdleden en het vrouwenvoetbal dat aan een sterke en duurzame opmars begint. De infrastructuur wordt aangepast aan de omvang van de club, er verrijst een hoofdtribune, twee kunstgrasvelden worden aangelegd en een geheel nieuwe accommodatie wordt in 2009 geopend. Geheel in de geest van de tijd wordt de club een onderdeel van de wijk, met verbintenissen met de Paschalisschool, de overige verenigingen op Sportpark Woezik en de bewoners. Tevens wordt weer een aantal stappen gezet door promoties die de club, met een groot aantal zelf opgeleide spelers, in de 2e Klasse doet belanden. Het damesvoetbal profileert zich ook uitstekend en stijgt naar landelijk niveau. De standaardteams van de alsmaar uitdijende jeugdafdeling zijn actief op hoog niveau. Tevens is de club zich meer en meer op haar sociale functie gaan richten. Talloze, zeer gevarieerde activiteiten worden georganiseerd en de vereniging biedt ontspanning aan velen. De uitstraling van de club wordt hierdoor bijzonder positief. Dit alles is mogelijk dankzij de vele vrijwilligers die zich dienstbaar maken. Als in de lente van 2014 Voetbal+ het levenslicht ziet, een initiatief dat mensen met een beperking de gelegenheid biedt de voetbalsport te bedrijven, is het spectrum van mogelijkheden bij de club, zeker na de aanleg van een derde kunstgrasveld, bijna volledig. SC Woezik is klaar voor de toekomst.